اثر پیش تیمار خراش دهی بذر همراه با جیبرلیک اسید، نیترات پتاسیم، آب گرم و سرمادهی بر جوانه زنی بذر بامیه

پرایمینگ بذر روشی است که اجازه جذب آب بصورت کنترل شده را به بذر قبل از کشت می دهد که فعالیت های اولیهجوانه زنی مثل فعال شدن هورمون ها ، آنزیم ها و محلولشدن مواد غذایی ذخیره شده در بذر شروع می شود، اما از خروج ریشهچه جلوگیری می شود و سپس بذر خشک می گردد که تا زمان کاشت قابلیت نگهداری را دارا می باشد. این تحقیق آزمایشگاهیبرای بررسی اثرات پرایمینگ بر روی جوانه زنی و رشد اولیه بذر بامیه در مقایسه با شاهد (بذر پرایم نشده) دانشگاه آزاد اسلامیواحد جهرم در سال 1395 صورت گرفت. این طرح بهصورت شش آزمایش جداگانه در قالب طرح کاملا تصادفی در 4 تکرار برروی بذر بامیه اجرا شد. آزمایش اول جیبرلیک اسید در 3 سطح صفر، 200 و 400 میلی گرم در لیتر، آزمایش دوم نیتراتپتاسیم در 3 سطح صفر ، 4000 و 8000 میلی گرم در لیتر ، آزمایش سوم آب گرم 50 درجه سلسیوس، آزمایشچهارم چینه سرمایی در دمای 4 درجه سلسیوس آزمایش پنجم خراش دهی با اسید سولفوریک 60 درصد و در آزمایش ششمتیمار خراش دهی با همه تیمارهای فوق انجام گرفت. نتایج نشان داد جیبرلیک اسید بیشترین تاثیر را در بهبود شاخص هایجوانه زنی دارد. از آنجاکه بذرهای تحت تیمار خراش دهی وجیبرلیک اسید (400 میلیگرم در لیتر) دارای بالاترین درصدجوانه زنی بودند (98/50 درصد)، می توان گفت که خواب بذر از نوع فیزیولوژیک بوده و عامل دخیل در این خواب، نارس بودنجنین، وجود عامل بازدارنده در بذر و یا هر دو عامل می باشد. همچنین کوتاه ترین میانگین زمان جوانه زنی، بیشترین ارزشجوانه زنی و ارزش حداکثر جوانه زنی از تیمار خراش دهی همراه با جیبرلیک اسید 400 میلی گرم در لیتر حاصل گردید که بهعنوان بهترین پیش تیمار معرفی می گردد.

Keywords:

بامیه , پرایمینگ , جوانه زنی , جیبرلیک اسید , نیترات پتاسیم