پایشی بر ایجاد بام سبز در مجموعه های مسکونی با رویکرد پایداری فضا

امروزه یکی از مهمترین مسایل در شکل گیری ساختارهای بهینه مسکونی در جهت رضایت مندی ساکنین ایجاد حفظ آرامش و هم زیستی به لحاظ شرایط محیطی همساز با طبیعت و نیازهایی که در طول روز و عدم زمان کافی و فضای مناسب مجبور با نادیده گرفتن بر استفاده از چنین فضاهایی میشوند. بام های سبز نیز که به عنوان مدل جدیدی بر بهینه کردن فضاهای بلااستفاده ی ساختمان بویژه در شهرها و مجموعه های مسکونی پرجمعیت که سرانه ی فضای سبز آنها از مسیر پارک ها و حاشیه ی شهرها حاصل می شود نقش یک ضرورت برای ساکنین و هزینه آور بر مجریان ساخت را دارد که در نگاه بلند مدت سود آوری مادی و روانی را بر هر دوطرف با توجه به سود آوری بخش ساخت تامین می نماید.در این پژوهش با توجه به موضوعیت بام سبز استفاده از منابع مکتوب در تشریح مبانی اولیه برای مخاطبین عموم و تحلیل نمونه های موردی و ارایه عملکردی بهینه از مسیر مشاهدات میدانی با توجه به نیاز سنجی از مسیر تحلیل نمونه های موردی ساخته شده و در حال ساخت که دارای بام سبز می باشند صورت گرفته است. درانتها نیز به نتایج کلی درزمینه ی ارایه مولفه های پایداری از ایجاد پوشش های سبز در مجموعه های مسکونی توسط پژوهشگر به نتایج نهایی پرداخته شده است.

Keywords:

بام سبز , معماری سبز , پایداری فضا , مجموعه های مسکونی