ارزیابی شاخصهای زیست اقلیمی و طراحی ساختمانی موثر بر شهر اردبیل

امروزه مطالعات و بررسیهای بیوکلیمای انسانی، پایه و اساس برنامهریزیهای شهری، عمرانی، سکونتگاهی، معماری، جهانگردی و غیره است و نتایج به دست آمده از این پژوهشها میتواند در اسکان بشر و توسعه سکونتگاههای موجود بهرهبرداری شود. بنابراین هدف مقاله حاضر، آسایش یا عدم آسایش انسان بر اساس مد لها و شاخصهای زیست اقلیمی بیکر، اولگی، گیونی، ماهانی ، با استفاده از داده ها و اطلاعات 30 ساله 2005-1976 هواشناسی ارزیابی شود. نتایج حاصل نشان میدهد که در اردبیل تنها در ماههای فصل تابستان شرایط آسایش حرارتی وجود دارد و روزهای باقی مانده سال به طور کلی خارج از محدوده آسایش میباشد، البته مواقع مذکور در صورت وجود تابش خورشید و وزش بادی باسرعت کمتر از 5 / 1 متر در ثانیه ممکن است ساعاتی از روز مطبوع یا گرم شوند. شبهای کلیه مواقع سال نیز براساس روشهای بررسی شده خارج از محدوده آسایش حرارتی میباشد که در نتیجه استفاده از پوشاک گرم اجتنابناپذیر میباشد. در این مدلها و شاخصها، رهنمودها و ارزیابیهای لازم از نظر آسایش، یا عدم آسایش انسان در مواقع مختلف سال، مناسب با ویژگی ها و خصوصیات اقلیمی شهر اردبیل ارایه میشود که میتواند پایه و اساس بسیاری از برنامهریزیهای عمرانی در این شهر شود.

Keywords:

شاخصهای زیستاقلیمی , طراحی ساختمانها , معماری پایدار , اردبیل