جلوه های بدیع در آثار افسر کرمانی

زیبایی و شیوایی نظم و نثر که از ابزار کار شاعران و نویسندگان بزرگ است، - با آمیخته شدن به آرایه های ادبی به وجود می آید و آرایه های ادبی، از شاخص های اصلی تمایز اثر ادبی فاخر از سایر آثار بی مایه وکم مایه است.افسر کرمانی شاعر قرن سیزدهم، از هواداران سبک بازگشت ادبی بوده و کوشش کرده است شعرفارسی را از قید سبک هندی رهایی بخشد. این مقاله به بررسی جلوه های دانش بدیع، در نثر و نظم افسر کرمانی پرداخته و میزان تاثیر گذاری آرایه های لفظی و معنوی را بررسی نموده است، که براین اساس مشخص گردیدوی به صنایع ادبی توجه بسیار داشته و از بین آرایه های بدیعی، جناس و تضمین را بیشتر به کار برده است . افسر کرمانی در نثر مسجع تبحر خاصی داشته تا جایی که برخی معتقدند بعد از استاد بزرگ قایم مقام فراهانی ،وی از نثر مسجع نویسان برگزیده است.

Keywords:

افسر کرمانی , دانش بدیع , بدیع لفظی , بدیع معنوی