بررسی رابطه کاربرد مدیریت با رویکرد گردشگری و تاثیرات آن بر اشتغال در تبریز

رویارویی با مشکل بیکاری و ضرورت و فوریت ایجاد فرصت های شغلی جدید از جمله مسایل و مواردیست که رفته رفته آشکارا هم مشکل آفرین و هم اجتناب ناپذیر می شود. بنابراین، تردید نیست که برای رویارویی با آن بایستی به گونه ای سنجیده و عملی به راهیابی نشست و به حکم علم و تجربه، یکی از اساسی ترین راه های رویارویی با بیکاری، کمک به ایجاد فرصت های شغلی جدید از طریق توسعه توریسم ملی می باشد، فعالیتی که اعم است از توریسم داخلی و خارجی،یک فعالیتی که عمده ترین،کارآترین، موثرترین و در نهایت تنها در توسعه توریسم است که همواره سود حاصل از دادوستد بین کشورهای دارا و ندار، به کیسه کشور ندار یا کمتر دارا سرازیر می شود. مدیریت گردشگری، همچنین باید جامعه و فرهنگ جامعه مقصد یا میزبان را برای پذیرفتن و میهمان پذیربودن آماده کند و در واقع مسیولیت پذیری فرهنگی داشته باشد و در مواردی نیز بر تبادلات و تعاملات فرهنگی نظارت و مدیریت داشته باشد. در این رویکرد از مدیریت گردشگری است که یک کشور یا یک مقصد می تواند فرهنگ و رویکردهای فرهنگی خود را به جوامع دیگر صادر نماید، که این کار بر منافع بلندمدت سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی آن، و روی هم رفته بر اعتبار و جایگاه جهانی آن مقصد یا کشور خواهد افزود.

Keywords:

مدیریت , اشتغالزایی توریسم , پویایی اقتصادی , مقیاس های برنامه ریزی