بررسی رابطهی بین فرهنگ سکوت سازمانی با رضایت شغلی کارکنان آموزش و پرورش شهر تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطهی بین فرهنگ سکوت سازمانی با رضایت شغلی کارکنان در جامعه آماری کارکنان آموزش و پرورش شهر تهران و در نمونه ای به حجم 100 نفر که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند، اجرا شده است. برای جمع آوری دادهها از دو پرسشنامه استاندارد سکوت سازمانی و رضایت شغلی با روایی و اعتبار مناسب استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها در سطح توصیفی و استنباطی و با استفاده از شاخص های فراوانی، گرایش مرکزی، پراکندگی، و نمودارهای ستونی، اسکاتر و پی پی پلات، تحلیل رگرسیون ساده وچند متغیره، وضریب همبستگی پیرسون، انجام شده است. یافتههای نشان می دهد که 1 -سهم سکوت تدافعی در تبیین رضایت شغلی کارکنان (370/0= -β (بیش از سهم سکوت نوع دوستانه (230/0= -β (است. 2 (سکوت مطیع، هیچ سهمی در تبیین و پیش بینی رضایت شغلی کارکنان ندارد. 3 (5/22 درصد از تغییرات رضایت شغلی توسط دو متغیر پیش بین سکوت تدافعی و سکوت نوع دوستانه تبیین می شود (01/0

رضایت شغلی توسط متغیر پیش بین سکوت تدافعی(به تنهایی) تبیین می شود(01/0

رضایت شغلی توسط متغیر پیشبین سکوت نوع دوستانه (به تنهایی) تبیین .(p<0/05) میشود

Keywords:

سکوت سازمانی , سکوت تدافعی , سکوت مطیع , سکوت نوعدوستانه , رضایت شغلی