بررسی کشش پذیری صادرات غیر نفتی نسبت به تغییرات نرخ ارز در ایران

هدف این مقاله بررسی کشش پذیری صادرات غیر نفتی نسبت به تغیرات نرخ ارز در ایران طی دوره زمانی سال های 1360 تا 1393 می باشد. روش اقتصادسنجی مورد استفاده در این پژوهش روش رگرسیونی حداقل مربعات معمولی می باشد. نتایج حاصل از تخمین مدل با روش حداقل مربعات معمولی و حداقل مربعات تعمیم یافته آمده است ضریب متغیر نرخ ارز 0/23 می باشد. و از آنجا که مدل به شکل لگاریتمی می باشد همه متغیرها به فرم لگاریتمی هستند هم وابسته هم مستقل ضرایب متغیرها در این مدل ها حاکی از میزان کشش پذیری متغیر وابسته است که همان گونه که ارایه شد ضریب متغیر 0/23 می باشد که کمتر از یک می باشد و به عبارتی اب افزایش نرخ ارز صادرات غیر نفتی بهاندازه 0/23 درصد افزایش می یابد بنابراین فرضیه پژوهش رد می شود و صادرات غیر نفتی حساسیت محدودی نسبت به تغییرات نرخ ارز دارد. اما همان گون که مشاهده می شود علامت متغیر مثبت است که نشان میدهد با افزایش نرخ ارز، صادرات کشور بدلیل افزایش قدرت خرید پول خارجی برای خرید کالای داخلی افزایش یافته است.

Keywords:

صادرات غیر نفتی , نرخ ارز , رشد اقتصادی , تولید ناخالص داخلی