حکمروایی خوب شهری و بازآفرینی پایدار بافت نابسامان (شهر کرمانشاه)

یکی از مباحث بسیار مهم و جدید از دهه 1990 به بعد در ادبیات توسعه مطرح شده ، بحث اداره مطلوب و حکمروایی خوب شهری است با بهره گیری از مفاهیم و اصول مشارکت، قانون مداری، شفاف سازی، انعطاف پذیری، وفاق محوری، عدالت، کارآمدی و پاسخگویی، زمینه بازآفرینی پایدار بافت های نابسامان را فراهم آورد. هدف از این پژوهش توجه به حکمروایی خوب، مطلوب و شایسته شهری در بهسازی و نوسازی و بازآفرینی پایدار بافت های نابسامان شهری است. روش گردآوری داده ها مطالعات اسنادی و کتابخانه و مطالعات میدانی (مشاهده، مصاحبه، نظرسنجی و پرسشنامه ) است. روش پژوهش توصیفی تحلیلی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه سرپرستان خانوار در بافت های نابسامان شهر کرمانشاه می باشد که با استفاده از نرم افزارهای SPSS و ArcGIS انجام شده است. یافته های پژوهش نشان دهنده پایین بودن شاخص های حکمروایی خوب شهری در بازآفرینی بافت نابسامان بوده و بین شاخص های حکمروایی خوب شهری با بازآفرینی پایدار بافت های نابسامان شهر کرمانشاه ارتباط معنادار و مستقیم معنادار و مستقیم وجود داشته است. نتایج پژوهش نشان می دهد که در بازآفرینی پایدار بافت فرسوده مرکزی شهر کرمانشاه، حکمروایی خوب شهری در نظر گرفته شده است، در صورتی که از رویکردهای نوین مدیریت شهری در بهسازی و نوسازی و بازآفرینی پایدار بافت های نابسامان حکروایی خوب و مطلوب شهری می باشد. راه بازآفرینی پایدار بافت های فرسوده شهری از حکمروایی خوب شهری مشارکت (دولت، بخش عمومی، بخش خصوصی و شهروندان) می گذرد.

Keywords:

حکمروایی خوب شهری , بازآفرینی پایدار , بافت نابسامان , شهر کرمانشاه