پیش بینی مولفه های شادکامی دختران مقطع متوسطه اول شهر کرمانشاه براساس عزت نفس و طلاق عاطفی والدین

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه طلاق عاطفی والدین و عزت نفس با شادکامی دانشآموزان دختر دوره اول مقطع متوسطه شهر کرمانشاه بود. روش مورد استفاده در این پژوهش برحسب هدف کاربردی و از نظر گردآوری دادهها توصیفی و از نوع رگرسیون بود. در این پژوهش جامعه آماری شامل کلیهی دانشآموزان دختر دوره اول مقطع متوسطه در سال تحصیلی 95-1394 در شهر کرمانشاه بود که تعداد آنان 420نفر بود که از بین آنان با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی خوشهای مرحلهای تعداد 200نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. به منظور گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامه طلاق عاطفی صفاییراد و وارستهفر(1390 (و عزت نفس(روزنبرگ(2007،(و مقیاس مثبت و منفی واتسون و همکاران 1988(و مقیاس رضایت از زندگی(داینر و همکاران،1985(استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامهها از طریق نرمافزار SPSS در دو بخش توصیفی و استنباطی(تحلیل رگرسیون گام به گام) انجام پذیرفت. یافتههای پژوهش حاکی از آن بود که در سطح معناداری کمتر از 001,0 بین شادکامی و طلاق عاطفی والدین رابطه معنیدار وجود دارد؛ همچنین میزان شادکامی دانشآموزان دختر براساس مولفههای طلاق عاطفی والدین و و عزت نفس قابل پیشبینی است.

Keywords:

طلاق عاطفی , عزت نفس , شادکامی