بررسی نقش فضاسازی و نور بخشی محیط شهری بر پیشگیری از جرم و آرامش شهری

در میان پدیدههای گوناگون اجتماعی جرم از جایگاه ویژهای برخوردار است و نیاز غریزی انسانها به امنیت دلیل اهمیت این موضوع هست. امروزه پیشگیری بهترین سیاست جنایی در قبال جرم محسوب میشود که در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به آن اشاره گردیده است. برای وصول امر پیشگیری در شهرسازی از راهکارهای مختلفیاستفاده گردیده است که یکی از این راهکارها طراحی محیط و استفاده از نور و فضاسازی در راستای اجرای نوعی از پیشگیری وضعی است که این نوع از پیشگیری به دنبال آن است تا امنیت را نهادینه و از وقوع جرایم جلوگیری نماید.فضاسازی و نوردهی در معماری اسلامی و تاریخی ایران امری است که نهادینه بوده و پیشینیان توجهی ویژه به آن داشتند و حال فضای شهرها روزبهروز از آن دور میگردد. با موردنظر قرار دادن این موضوع در شهرهای درحالتوسعه میتوان رویکردی مناسب در خصوص پیشگیری از جرم ایجاد امنیت شهری اتخاذ کرد. در این پژوهش از روشتوصیفی تحلیلی استفاده گردیده و هدف، بررسی فضاسازی و نوربخشی موثر معماری ایرانی در پیشگیری از وقوع جرم و آرامش شهری بوده که با استفاده از روش توصیفی تحلیلی از نوع کتابخانهای موجب پیشگیری وضعی از جرم گردیده و جنبهای کاربردی در نظام پیشگیری و امنیت اجتماعی دارد.

Keywords:

پیشگیری , جرم , معماری ایرانی , فضا دهی , نور , آرامش شهری , امینت شهری