بررسی نقش شاخص های آسایش حرارتی درمعماری و توسعه گردشگری (شاخص ماهانی (MAHANI)) (مطالعه موردی: شهرستان تالش)

اهمیت تاثیر اقلیم بر گردشگری یک منطقه، انجام مطالعات و پژوهش های جامعی را در این زمینه ایجاب می کند. شهرستان تالش به دلیل واقع شدن در موقعیت جغرافیایی خاص در بیشتر ماه های سال بارانی و دارای رطوبت نسبتا زیاد می باشد . به طوری که متوسط حداقل ماهانه بارندگی تا 80/56 میلی متر و حداکثر میزان رطوبت به 88 درصد می رسد. بنابرین انجام تحقیقات اقلیمی در این شهر می تواند با استخراج اصول اقلیمی مناسب همراه بوده و منطقه را برای گردشگری مناسب سازد. هدف پژوهش بررسی اقلیمی شهرستان تالش با استفاده از مدل ماهانی برای مناسب سازی این شهرستان برای گردشگری می باشد. روش تحقیق از نوع توصیفی تحلیلی می باشد، که گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و میدانی صورت گرفته است. در بخش مطالعات کتابخانه ای مبانی نظری موضوع بررسی شده و در بخش میدانی با مراجعه به ایستگاه سینوپتیک شهرستان تالش داده های مربوط به 7سال (1390-1384) این شهرستان گرفته شده است و سپس با استفاده از روش ماهانی، این داده ها مورد مطالعه قرار گرفته اند. در نهایت با توجه به داده های اقلیمی، بهترین ماههای سال برای گردشگری در شهرستان تالش مشخص شده و راهکارها و اصولی اقلیمی برای مناسب سازی و جذب گردشگر در ماههای مختلف سال ارایه شده است.

Keywords:

اقلیم , رطوبت , گردشگری , تالش , شاخص ماهانی