رهیافتی در منظرپایدار برروی رودخانه ی کارون در حاشیه پل طبیعت اهواز

پژوهش حاضر به منظور ساماندهی و حفاظت از منظر طبیعی رودخانه کارون در حاشیه پل طبیعت اهواز ، به مثابهی عرصههایی عمومی و اکوسیستمهایی زنده و پویا، انجام شده است. در این رابطه از اصول و معیارهای طراحی منظر پایدار، به عنوان راهکاری جهت احیای منظر طبیعی چنین گسترههایی بهره گرفته شدهاست. همچنین این پژوهش بابررسی حاشیه دو طرف رودخانه در محل اتصال به پل به عنوان ترکیبی از طبیعت مصنوع و رودخانه ، عرصهای عمومی و عضوی اصلی از ساخت اصلی شهر اهواز، به ارایه پیشنهادهایی مبتنی بر اصول طراحی منظر پایدار جهت ساماندهی رودخانه کارون پرداخته است. در این پژوهش، از روش تحقیق توصیفی تحلیلی در بستری از مطالعات - کتابخانهای و روش تحقیق موردی و شیوههای تحقیق مشاهده و مصاحبه در بستر مطالعات میدانی بهره گرفته شده است. نتایج حاصل از این پژوهش بر پیشنهادهای طراحی در بستر طبیعی حاشیه رودخانه در محل اتصال پل به نوارساحلی مبتنی بر حفظ و ارتقای منظر طبیعی و تنوع زیستی منطقه، حذف کاربریهای ناسازگار و آلایندههای زیست محیطی از حریم حفاظتی رودخانه، طراحی بستری مناسب جهت پذیرش هرچه بیشتر پرندگان مهاجر، طراحی متناسب باحریمهای طبیعی رودخانه جهت حفاظت از منظر طبیعی رودخانه از یک سو و ارایهی تجربه ها و سکانسهای تفرجی متفاوت از دیگر سو تاکید دارند.

Keywords:

منظر پایدار , پل طبیعت , بستر رودخانه , ساماندهی رودخانه