نقش کلیدی طراحی جداره خارجی ساختمان برمحیط زیست و تاثیر آن درآلودگی محیط زیست

کشور پهناور ایران دارای اقلیم های متنوع آب و هوایی است که هریک رویکرد خاصی برای طراحی می طلبند. معماری بومی ایران به خوبی توانسته در اقلیم های متفاوت با بهره گیری از تدابیر ویژه ضمن رعایت اصول زیبایی شناسی بصری ، بسیاری از مشکلات اقلیمی را قابل تحمل نماید.در سال های اخیر در پی ساخت و ساز بی رویه ، بدون رعایت استاندارد های لازم ، محیط زیست به تدریج از شرایط طبیعی خارج شده و اثرات جبران ناپذیری بر طبیعت محدوده شهری بوجود آورده است. بی توجهی در طراحی اجزای بنا منجر به اثرات نامطلوبی در دو مقیاس مختلف می گردد. ابتدا در عین افزایش بی مورد مصرف انرژی ، آسایش حرارتی ساکنین از بین رفته است. همچنین تاثیرات عمیق آن بر آلودگی ها ، مشخصات اقلیمی و بصری شهری دارد.کشور ما دارای منابع غنی سوخت های فسیلی مانند نفت خام و گاز طبیعی است. این منابع انرژی تجدید ناپذیر هستند و دیر یا زود به پایان می رسند. معماری یا ساختمان همساز با اقلیم نوعی معماری است که بتواند شرایط مناسب زندگی را در دوره ای طولانی مدت فراهم سازد. بدین معنی که کیفیت زندگی را بهبود بخشد و خود را با شرایط اقلیمی، فرهنگ و سنن بهره برداران و محیط زیست بستر خود وفق دهد. همچنین در مصرف انرژی و مصالح صرفه جویی داشته باشد. همچنین انتخاب جداره های مناسب ساختمان بهترین روش برای جلوگیری آلودگی محیط زیستی می باشد .

Keywords:

اقلیم , انرژی , محیط زیست , معماری , آلودگی