بررسی اثربخشی روش تدریس کاوشگری بر خودکارآمدی تحصیلی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهرستان بوشهر

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی روش تدریس کاوشگری بر خودکارآمدی تحصیلی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهرستان بوشهر میباشد. روش تحقیق از نوع نیمه آزمایشی طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهرستان بوشهر بودند که از بین آنها تعداد 40 نفر به عنوان نمونه پژوهش از طریق نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات در این تحقیق پرسشنامه های بررسی خود کارآمدی تحصیلی و میانگین نوبت اول و نوبت دوم نیز به عنوان شاخص عملکرد تحصیلی در نظر گرفته شد. جهت تجزیه و تحلیلفرضیه های پژوهش از تحلیل کوواریانس دو متغیری یکطرفه (آنکوا) و چند متغیری یکطرفه و دو طرفه (مانکوا) استفاده شد. نتایج نشان می دهد که روش تدریس کاوشگری بر خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهرستان بوشهر موثر است. آموزش روش تدریس کاوشگری بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهرستان بوشهر موثر است. بین آموزش روش تدریس کاوشگری و خودکارآمدی تحصیلی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان بر حسب جنسیت تفاوت معناداری وجود دارد.

Keywords:

روش تدریس کاوشگری , خودکارآمدی تحصیلی , عملکرد تحصیلی , دانش آموزان