سنت آموزش ریاضی دردوران طلایی ایرانی/اسلامی: تمثیلی برای جهانی شدن و بومی ماندن

تاریخ بشری گواه صادقی برتلاش ایرانیان برای پی ریزی پایه های تمدنی عظیم درجهان است انچه ازاین تاریخ استنباط میشود این است که ایرانیان باذکاوت درایت ظرافت و دوراندیشی بدون توجه به مرزهای جغرافیایی مقام انسان را رفیع میدیدند و او را شایسته عروج به بلندترین مرتبه میدانستند بدین سبب می ساختند و تولید می کردند و دستاوردهای خود را با سخاوت دراختیارهمگان قرار میدادند ایرانیان علوم بسیاری را درجهان پایه ریزی نمودند که بنیان محکمی برای رنسانس بی نظیر غرب فراهم اورد قبل ازاسلام دانشگاه جندی شاپور و پس ازاسلام دارالعلم بغداد تاسیس شد که همگان درآنها اجازه ی تحصیل علم داشتند و افراد بسیاری درسراسر دنیا دور هم جمع می شدند تا ازیکدیگر بیاموزند و علوم را توسعه دهند همچنین یکی ازکارهای منحصر بفرد ایرانیان ایجادنهضت ترجمه به منظور دستیابی به دانش تجمعی تمام ملل بود ترجمه ی اثار علمی ایران باستان یونان هند و سایرکشورها فرصت بررسی نقادانه ی میراث پیشینیان سراسر جهان را برای ایرانیان فراهم نمود نهضت ترجمه بانگاه موشکافانه به این میراث باعث شد تا سنگ بنای محکمی برای ابداعات علمی بعدی گذاشته شود و بدین ترتیب سنتهای اموزشی ایرانیان به تدریج شکل گرفت به خصوص اموزه های اسلام که اکثرایرانیان با شگفتی شیفته ی آن شده بودند دراین فرایند نقش کلیدی داشت بطور مثال اسلام طلب علم را ازگهواره تا گور برای هرزن و مرد مسلمان فریضیه ای دانست که محدود به هیچ مرزجغرافیایی نبود درنتیجه قدم گذاشتن بربنیان محکمی که ازنهضت ترجمه و میراث گذشته حاصل شده بود و اموزههای اسلام را چراغ راه خود می دانست باعث شد تا عصرعلمی خیره کننده و مولدی درتاریخ بشری اغاز شود

Keywords:

جهانی شدن , بومی ماندن , آموزش ریاضی