مدیریت نیروی انسانی ، کلید توسعه و اشتغال

مشکلات اشتغال در اکثر ممالک در حال توسعه و از جمله ایران ریشه در عوامل مختلفی دارد که برای گذر از موانع موجود نیاز به روشهای علمی و بررسیهای تخصصی میباشد. در دنیای امروز بجای اینکه انسانها در تحت کنترل عوامل بیرونی و یا درونی قرار گیرند معمولا سعی بر این می باشد که با استفاده از تفکر و رفتار عقلائی در سازمانها، عوامل مختلف تحت انسانها درآمده و از تبدیل تهدیدها به فرصتها شتاب فزاینده ای نیز به حرکتهای توسعه ای داده شود. مسلما در هر کشوری منابع محدودی وجود دارد که با گذشت زمان نه تنها به کمیت آن افزوده نمی گردد بلکه به تحلیل رفتن نیز در زمره تهدیدها بحساب آمده و برنامه ریزی برای توسعه را چنانچه در کاربرد و استفاده به پیش بینهای لازم اقدام نشده باشد در آینده با مشکلات عمده مواجه ساخته و تلاشهای مضاعف ملی را در جهت جبران کمبودها نیز می تواند در پیامد داشته باشد. پس کنترل عوامل تاثیر گذار در توسعه و زندگی روزمره افراد در جامعه، یک وظیفه خطیر و مهمی می باشد که بایستی برنامه ریزان در سطح مملکتی و ملی به آن در اولویت نگریسته و برای مقابله از آمادگیهای لازم برخوردار باشند. مطالعه در دو دهه گذشته در تاریخ ایران نشان میدهد که رشد جمعیت جزو عوامل تاثیر گذاری بوده که بعلت در کنترل نبودن آن بتدریج آثار تلخ و مخرب آن بصورت گسترده در سطح جامعه مشهود می گردد.البته در مقایسه جمعیت ایران با سایر ممالک پر جمعیت هنوز می توان به قابل ملاحظه نبودن آن پی برد ولی در صورتیکه افزایش جمیعت بدون برنامه و بدون آینده گری صورت گرفته باشد مسلما تحمل حتی درصدهای کمی از افزایش می تواند معضلات پیش بینی نشده ای را فراهم آورد که معضل بیکاری شاید یک بعد از ابعاد آن را بنمایش میگذارد. افزایش در مدتی محدود نزدیک به 1/3 جمیعت ایران که هم اکنون چون موجی بزرگ در سطح جامعه بظهور رسیده و در پی اشتغال و تشکیل زندگی می باشند مسلما برای بزرگترین طراحان کار و حرفه نیز در جهت برآورد نیازها کار ساده و آسانی نبوده و تنها می توان در بهترین شرایط در کم کردن دامنه آن به موفقیتهای نسبی دسترسی پیدا کرد. در وضعیت کنونی جهان بعلت محدودیت در منابع موجود کره زمین ، تلاشهای گسترده ای در جهت کنترل منابع و مصرف بعمل میآید زیرا که هر گونه غفلت و سهل انگاری در آینده ممکنست به فجایعی در سطح بین المللی منجر شود که آثار یک چنین پدیده ای با عنوان بن بست بزرگ بشریت هم اکنون مورد توجه صاحبنظران و برنامه ریزان در سطح کلان مسائل اجتماعی بوده و ضمن رعایت یک سری از قوانین بین المللی توسط دول توسعه یافته در ارتباط با کنترل و حفظ زیست توصیه های لازمه نیز در مقیاس گسترده به کشورهای توسعه نیافته و در حال توسعه صورت میگیرد. در کشور ایران بعلت وجود امکانات و منابع، شانس خروج از تنگناها و تبدیل تهدید ها به فرصتها وجود دارد بشرط اینکه ضمن ترمیم اشتباهات گذشته با برنامه ریزی اصولی به آینده نگریسته شود. در مقاله با پرداختن به موانع و تنگناها، با بررسی علل، پیشنهادات سازنده ای نیز در جهت فائق آمدن بر مشکلات موجود در این زمینه ارائه می گردد.