تعهدات قراردادی در حقوق ایران و بین الملل

در حقوق قراردادها بخصوص در عرصه حقوق تجارت و تجارت بین الملل، اجرای به موقع تعهدات قراردادی از اهمیت بسزایی برخوردار است، لذا مهمترین دغدغه قرارداد و همچنین قانونگذاران عدم پایبندی به اجرای قرارداد و خلف وعده یکی از طرفین قرارداد محسوب می شود، از این روست که در صورت استنکاف متعهد از اجرای تعهد قراردادی، باید دید متعهدله از چه ضمانت اجرایی برای نیل به اهدف قراردادی خود می تواند برخوردار باشد. تعهدات خریدار و فروشنده در اسناد بین الملل بر اساس اصل حاکمیت اراده مشترک برای طرفین معامله شکل می گیرد به طوری که از نظر عرفی پذیرفته شده است. هرگاه یکی از طرفین معامله سبب نقص در قرارداد شود، انگاه می توان بر اساس اصل اراده اقدام به انقضای عقد نمود. این موضوع در حقوق ایران رویکرد فقهی را دنبال کرده است به طوری که بر اساس قاعده لاضرر چنانچه یکی از طرفین معامله به هر دلیلی سبب ایجاد زیان در فرایند عقد قرارداد گردید، موظف به جبران خسارت برای وی می باشد. این موضوع در قانون مدنی وحقوق تجارت بر اصل لزوم قراردادها استناد ماید.

Keywords:

تعهدات قراردادی , ضمان , فسخ قرارداد , اسناد بین الملل