تحلیل مشروعیت حق سرقفلی

در اماکن تجاری محل کار برای شخص اهمیت زیادی دارد. به این صورت که وقتی شخصی مغازه ای باز می کند بعد از یک مدت اعتباری پیدا می کند ، مشتریهایی پیدا می کندحق کسب وپیشه ناظر به همین حالت است یعنی حقی که برای صاحب مغازه در رابطه با مشتریها ومحل پیدا می شود. زیرا اگرمستاجر محل کارش را تغییر دهد مشتریهای خود را از دست می دهد ومجددا باید از صفر شروع کند .سرقفلی مفهومی متمایز از حق کسب وپیشه وتجارت است و آنچه در قانون روابط موجر ومستاجر موردبحث قرار گرفته حق کسب وپیشه وتجارت است نه سر قفلی. با توجه به اینکه فقها درمورد خلاف شرع بودن این نهاد حقوقی حکمی نداده اند وقانونگذار بعداز انقلاب اینپدیده پذیرفته واغلب محاکم حتی دیوان عالی کشور هم حق کسب وپیشه وتجارت را موردحکم قرار داده اند ودرعرف تجار هم این مسیله پذیرفته است دراعتبار حق کسب وپیشه وتجارت تردیدی نیست .اما قصد اصلی طرفین در سرقفلی ، فروش مغازه به معنی واقعی کلمه است ، نه فقط فروش محیط مغازه و به نظر می رسد قانون گذار باید با توجه به قاعده فقهی الاموربمقاصدها مالکیت را به کسانی که به قصد خرید مغازه را خریده اند باز گرداند

Keywords:

سرقفلی , حق کسب و پیشه و تجارت , قانون , مستاجر , مالک