بررسی تاثیر توانمند سازی تربیتی مادران طلاق در کاهش علایم اختلال نافرمانی مقابلهای در کودکان

طلاق عبارت است از انحلال رابطه همسرداری در ازدواج دایمی که بعد از نظر رعایت حقوق و تکالیف مربوط به زناشویی، مسیولیتی برای دو همسر نخواهد بود. طلاق یکی از مهمترین معضلات اتتماعی است که علاوه بر ابعاد و تبعات منیی روانی اتتماعی تاثیرات - پیچیده ای بر روی کودکان دارد. ازتمله اثرات مهم این پدیده بر روی کودکان ایجاد اختلال نافرمانی مقابله ای است. در همین راستااین پژوهش تاثیر توانمند سازی مادران طلاق را در کاهش علایم این اختلال در کودکان بررسی نموده است. تامعهی آماری پژوهش را، مادران مطلقه مراتعه کننده به مرکز مشاوره آموزش و پرورش منطقه 5 تهران تشکیل داد؛ که بر اساس روش نمونه گیری هدفمنداز بین تامعهی مورد نظر 40 نیر انتخاب و به صورت گزینش تصادفی به دو گروه 20 نیره تقسیم و در 2 گروه آزمایش و گواه قرار داده شد. تهت تمع آوری دادهها از پرسشنامه علایم مرضی کودکان ) CSI-4 ( فرم والدین استیاده شد. با توته به نوع تحقیق ونرمال بودن توزیع دادهها از آزمون تحلیل کوواریانس برای آزمون فرضیه پژوهش استیاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد که چون نسبت F محاسبه شده ) 05 / 7 ( از ) 05 / 0 F ( با درته آزادی 38 بزرگتر است، بنابراین فرض صیر رد شده و با 95 % اطمینان نتیجهگرفته شد که آموزش توانمندسازی مادران طلاق در گروه آزمایش باعث کاهش علایم نافرمانی در نمونه مورد پژوهش شده است.

Keywords:

طلاق , کودکان , توانمندسازی , نافرمانی مقابله ای