رابطه بین مدیریت سود بر مبنای اقلام تعهدی و نقدینگی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

امروزه به دلایل مختلفی مانند گسترش همه جانبه فعالیت های اقتصادی، توسعه بازارهای مالی و رونق سرمایه گذاری در بازارهای سرمایه، دسترسی به اطلاعات درست و به موقع مهمترین ابزار سرمایه گذاران حقیقی و حقوقی جهت اتخاذ تصمیمات بهینه و کسب منفعت مورد انتظار آنان است. محصول نهایی فرآیند حسابداری مالی، ارایه اطلاعات مالی به استفاده کنندگان درون و برون سازمانی، جهت اخذ تصمیمات اقتصادی، در قالب گزارشگری حسابداری است. بخش اصلی و با اهمیت گزارشگری مالی، ارایه ی صورت های مالی است. بورس های اوراق بهادار در بیشتر کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه از عمده ترین ارکان شکوفایی اقتصادی محسوب شده و یکی از پایه های اصلی اقتصاد کشورها به حساب می آید، زیرا وظیفه اصلی آنان گردآوری و هدایت پساندازهای موجود جوامع به سمت بخشهای تولیدی و مولد ثروت می باشد. سود یکی از اقلام مندرج در صورت های مالی است که در تصمیم گیری استفاده کنندگان صورت های مالی تاثیر بسزایی دارد و توجه زیادی را معطوف خود ساخته است. یکی از اهداف اساسی وضع استانداردهای حسابداری این است که استفاده کنندگان بتوانند با اتکا بر صورت های مالی تصمیمات نسبتا مربوط و صحیحی اتخاذ کنند. از طرفی نیز، مدیران برای رسیدن به اهداف خاصی که منطقا منافع عده ای خاص را تامین می کند ممکن است سود را طوری گزارش کنند که با هدف تامین منافع عمومی استفاده کنندگان مغایرت داشته باشد، که این عمل مدیران را مدیریت سود می نامند و مدیران با استفاده از رویه های مختلف، سود را مدیریت می کنند. در پژوهش حاضر، ارتباط بین مدیریت سود تعهدی که نماینده ی آن اقلام تعهدی اختیاری می باشد، مورد بحث قرار خواهد گرفت.

Keywords:

مدیریت سود , صورت های مالی , تصمیمات اقتصادی , اقلام تعهدی