بررسی پارامترهای قطر سیم سیم پیچ و فاصله سیمپیچ تا قطعه کار بر روی فرآیند شکل دهی الکترومغناطیس ورق های V شکل آلومینیوم

شکلدهی الکترومغناطیس یکی از روشهای شکلدهی سریع میباشد که میتوان با استفاده انرژی الکترومغناطیس جهت شکلدهی، برشکاری، مونتاژ کاری و غیره استفاده نمود. استفاده از این نیرو در صنعت شکلدهی باعث شده که قطعات شکل داده شده دارای کمترین برگشت فنری و پارگی باشند. در این فرآیند بر خلاف سایر فرآیندها، برایشکلدهی فقط نیاز به قالب میباشد و باعث کاهش هزینههای ساخت تجهیزات میشود. در این تحقیق از نیروی الکترومغناطیس جهت شکلدهی ورقهای آلومینیوم به شکلوی شکل استفاده شده است. با توجه به اینکه در شکلدهی الکترومغناطیس سیمپیچها مهمترینقسمت انتقال نیرو میباشند، در این تحقیق به بررسی قطر سیم سیمپیچ و فاصله سیمپیچ تا قطعهکار پرداخته شده است. با توجه به نتایج بدست آمده و تحلیل آنها با استفاده از روش آماری فاکتوریل کامل، نشان داده شد که بهترین حالت شکلدهی در فاصله 10 میلیمتر وسیمپیچها با قطر سیم 5 / 1 و 2 میلیمتر میباشد و دلیل آن مناسب بودن قطر سیم با ولتاژ کاری دستگاه و فاصله مناسب جهت انتقال نیرو به قطعهکار میباشد. به طوریکه قطعهکار در فاصله 10 میلیمتری به میزان 66 / 4 درصد نسبت به فاصله 5 میلیمتر بیشتر شکلدهی داده شده است.

Keywords:

شکلدهی , شکلدهی الکترومغناطیس , شکلدهی وی شکل , شبیهسازی , روش آماری