نظارن و مدیریت اطلاعات پژوهشی کشور سامانه ملی علم و فناوری در حوزه سلامت

در ذشته نه چندان دور قدرت و مزیت رقابتی یک سازمان دسترسی به منابع مادی بیشتر محسوب می شد. سازمان پیشتاز سازمانی بود که به مواد اولیه نیروی انسانی ارزان و ... بعنوان عامل تولید در اقتصاد کلاسیک دسترسی بیشتر داشت. در عرصه رقابت کنونی شرایط کلی متحول شده است. اصلی ترین مزیت رقابتی برای سازمان ها، توان آنها در مدیریت دانش محسوب می شود. مدیریت دانش در جهت مدیریت منابع اطلاعاتی سازمان مسئولیت دارد و شامل مدیریت سرمایه های دانشی و مدیریت حقوق دارایی های فکری، تهیه استانداردهایی برای اطلاعات، جذب، ذخیره سازی، انتقال و رهنمودهایی در جهت به کارگیری مناسب داده ها و کاهش داده های یکسان می شود. در این فرایند عناصر اصلی مدیریت دانش، تولید، تدوین و کاربرد دانش معرفی گشته اند. در دید انسان گرا مدیریت دانش، روش شناختی برای بدست آوردن اشتراک گذاشتن و نگهداری منابع دانش است و از نظر فنی مفهوم توسعه یافته مدیریت سامانه های اطلاعات است. معاونت تحقیقات و فن آوری وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی پس از مطالعه و بررسی کارهای گذشته و با تکیه و توجه به عناصر مهمی همچون نظام ثبتی اطلاعات، جامعیت داده ها، میان داده ها، نقش ذینفعان، نظام جامع کددهی، نیازهای اطلاعاتی و بین بخشی، چند بخشی، نیازهای نظام ارزیابی، ارزیابی پژوهش، نیازهای حوزه های بالادستی، برنامه چهارم توسعه، سند چشم انداز 20 ساله و با نگرش فنی به مقوله شبکه سازی تحقیقات، در گاه یکپارچه "پورتال"، نظام نوآوری و نظام مدیریت دانش، همچنین الزام بوجود آمدن سامانه ملی اطلاعات پژوهش که ایجاد از سوی ریاست جمهوری و از طریق شورای عالی فناوری اطلاعات و دستور کار نهادهای علمی پژوهشی قرار دارد، نسبت به پیاده سازی و اجرای سامانه ملی اطلاعات زیست پزشکی و سلامت اقدام نموده است. در سایه ایجاد سامانه ملی اطلاعات زیست پزشکی و سلامت قادر خواهیم بود با استفاده از عناصر خلاقیت و نوآوری دانش، زمینه ساز ایجاد سازمانی نوآور و خلاق باشیم. لذا به منظور انتقال تجارب مکتسبه این سازمان، تدوین این مهم را در اولویت عملیات انتقال تجارب مدیریتی خود میدانیم.

Keywords:

فناوری اطلاعات , سامانه , سلامت , پژوهش , علم