تاثیر بقایای یونجه، کود مرغی و کود پتاسیم بر برخی ویژگی های خاک و عملکرد پیاز

به منظور بررسی تاثیر توام کودهای آلی و پتاسیم بر برخی خصوصیات خاک و همچنین عملکرد غده پیاز در شرایط مزرعه ای، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. تیمارهای ماده آلی شامل کود مرغی و بقایای یونجه (هر یک به میزان 10 تن در هکتار) و شاهد به همراه دو سطح تیمار کود شیمیایی پتاسیم (صفر و 250 کیلوگرم در هکتار اکسید پتاسیم) بود. نتایج نشان داد که کاربرد کود مرغی بقایای یونجه به ترتیب باعث افزایش 57/7 و 40/9 درصد عملکرد محصول در مقایسه با تیمار شاهد شد. همچنین میزان عملکرد در تیمار کود پتاسیم به طور متوسط 7/8 درصد بیشتر از تیمار عدم کاربرد کود پتاسیم بود. مصرف کود مرغی و بقایای یونجه، باعث افزایش معنی دار متوسط سرعت نهایی نفوذ آب در خاک به ترتیب به میزان 73/52 و 56/1 درصد نسبت به شاهد شد. در مقابل، مصرف کود شیمیایی پتاسیم کاهش معنیدار آن را در پی داشت . مصرف کودهای آلی به ویژه کود مرغی تاثیر معنیداری بر افزایش رطوبت اشباع، تخلخل کل EC، کربن آلی و فسفر قابل جذب و همچنین کاهش جرم مخصوص ظاهری و PH داشت ولی مصرف کود پتاسیم، تنها افزایش معنی دار EC را به دنبال داشت. با مصرف کود مرغی و بقایای یونجه، کربن آلی خاک به ترتیب 129/8 , 80/2 درصد و فسفر قابل جذب به ترتیب 104/8 , 51/9 درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت. در بین خصوصیات مورد مطالعه، کربن آلی بیشترین تاثیر را در افزایش عملکرد محصول نشان داد.

Keywords:

کود مرغی , بقایای یونجه , پتاسیم , نفوذ آب در خاک , کربن آلی