تاثیر شدت چرای دام بر برخی خصوصیات شیمیایی خاک در مرتع گردنه زنبوری ارسنجان

دام به عنوان یکی از عناصر اصلی در اکوسیستم های مرتعی همواره دارای اثرات متفاوتی بر قسمت های مختلف آن بوده است. یکی از این اثرات، تعداد دام مازاد بر ظرفیت مرتع می باشد که می تواند در شدت های مختلف بر خاک و گیاهان موجود در مرتع تاثیرات متفاوتی داشته باشد . به منظور بررسی اثر شدت چرای دام بر ویژگی های شیمیایی خاک در سه منطقه مرجع، کلید و بحرانی در مرتع گردنه زنبوری ارسنجان، نمونه گیری خاک به صورت تصادفی سیستماتیک و از دو افق 0 تا 15 و 15 تا 30 سانتی متری صورت پذیرفت. در هر افق تعداد 5 نمونه برداشت و فاکتورهای درصد نیتروژن کل، درصد فسفر و پتاسیم قابل جذب، درصد ماده آلی، اسیدیته و هدایت الکتریکی خاک در هر نمونه اندازه گیری شد. نتایج تجزیه واریانس دو طرفه و آزمون توکی نشان داد بین مناطق بحرانی و مرجع تفاوت معنی داری از نظر درصد ازت کل، درصد ماده آلی و اسیدیته وجود ندارد . اما در منطقه کلید مقادیر N و درصد ماده آلیکمتر از مناطق مرجع و بحرانی بوده درحالی که مقدار اسیدیته بیشتر از دو منطقه دیگر می باشد. همچنین با افزایش شدت چرا مقادیر K,P کاهش یافت اما هدایت الکتریکی افزایش پیدا کرد.

Keywords:

ارسنجان , خصوصیات شیمیایی خاک , شدت چرا , گردنه زنبوری