بررسی امکان ارتکاب قتل عمدی از طریق ترک فعل در فقه و حقوق کیفری ایران

ترک فعل منتهى به سلب حیات از دیگرى اعم از آنکه انجام آن،وظیفهء تارک بوده یا نه،در هر دو حالت با شرایطى در قوانین کیفرى ایران جرم است.در حالت اول که شخص در برابر دیگرى تعهد و وظیفه اى ندارد،نه از بابت قتل قربانى،بلکه ترک کننده به موجب بند 1 ماده واحدهء قانون مجازات خوددارى از کمک به مصدومین و رفع مخاطرات جانى 4531 محکوم مى شود.در حالت دوم که شخص تارک بر حسب قانون ،قرارداد و یا حرفهء خود وظیفه داشته مانع از تاثیر اسباب وقوع قتل علیه قربانى شود،چنانچه عمدا وظیفه خود را به قصد قتل قربانى ترککند،عمل وى قتل عمدى و مشمول مادهء 602 قانون مجازات اسلامى خواهد بود.قانون مجازات اسلامى مجموع این وظیفه و ترک فعل ناشى از آن را در جرم قتل عمدى با ذکر واژهء کار دربندهاى سه گانهء مادهء602ق.م.اکه به معنى رفتار مى باشد،پذیرفته است.در این خصوص، عرف بین رفتار متهم و مرگ مجنى علیه رابطهء علیت برقرار مى کند،هرچند از نظر مادى نتوان بین این دو رابطه علیت برقرار کرد