سیاست تقنینی ایران در قبال جنون در پرتو قانون مجازات اسلامی 1392 و قانون آینن دادرسی کیفری 1392

قانونگذار بر اساس منطق، عقل و اصل شخصی بودن مجازات که مسیولیت کیفری بر اساس آن معنا پیدا میکند و با در نظر گرفتن هدف مجازات ها اعم از عینی و ذهنی، مجنون را به دلیل فقدان قدرت شعور و تمیز، معاف از مجازات و مسولیت کیفری می دانند. لذا اگر افراد نابالغکه عدم مسیولیت کیفری شان در قانون مجازات اسلامی مورد پذیرش واقع شده و شخص مجنون که نوعی بیمار به حساب می آید مورد مجازات قرار گیرد هرگز جامعه به هدف عینی کیفر یا اصلاح بزهکار نمی رسد از این رو مجازات و اعمال کیفر نسبت به مجنون مفید فایدهنیست. هدف کلی در این تحقیق تبیین سیاست تقنینی ایران در قبال جنون در پرتو قانون مجازات اسلامی 1392 و قانون آیین دادرسیکیفری 1392 می باشد. قانون مجازات اسلامی تلفیقی از حقوق اسلامی و حقوق موضوعه روز دنیاست که دستاوردهای حقوق جزای مدرن بر این قانون تا حدودی منعکس شده است از جمله یافتههای این تحقیق سیاستهای قانونگذار در دو قانون مجازات و آیین دادرسی کیفری است.

Keywords:

سیاست کیفری , مجنون , بیماران روانی , مسیولیت کیفری , قانون مجازات اسلامی , قانون آیین دادرسی کیفری