بررسی امکان استنادهمزمان به مسیولیت های قهری وقراردادی برای جبران خسارات زیاندیده

اصطلاح عام مسیولیت مدنی، مشتمل بر دو عنوان مسیولیت قراردادی و غیر قراردادی (قهری) است؛ بدین توضیح که مسیولیتقراردادی زمانی مطرح می شود که قراردادی بین دو یا چند شخص وجود داشته باشد و یکی از اطراف قرارداد مرتکب مصادیقنقض قرارداد (عدم ایفا، تاخیر در ایفای تعهد و ...) شده و موجب تضرر طرف مقابل گردد که دراینصورت ناقض قرارداد به موجبمسیولیت قراردادی لزوما می بایست ازعهده خسارت وارده برآید. واماسخن ازمسیولیت غیرقراردادی (قهری) زمانی به میان می آیدکه شخصی به دیگری ضرری وارد می نماید بدون اینکه بین ایشان قراردادی منعقد شده ویااگرهم قراردادی وجوددارد، ایراد ضررموردبحث هیچگونه ارتباطی به قرارداد منعقده نداشته باشد. علیرغم اختلاف نظر موجود بین حقوقدانان درخصوص وحدت ویاثنویت بنیادی نظام حقوقی مسیولیتها، بابررسی نظرات مختلف خواهیم یافت که دونوع مسیولیت (قهری وقراردادی) تابع دونظامحقوقی متمایز بوده و بالتبع درصورت وجود قرارداد، متضرر حق مطالبه خسارات متحمله را صرفا درحدود معینه قرارداد داشته وبمنظور دریافت خسارت نمی تواند به قواعد مسیولیت قهری (غیرقراردادی) استناد نماید.

Keywords:

مسیولیت مدنی , مسیولیت غیرقراردادی (قهری) , خسارت , زیاندیده , تقصیر