پیش بینی امید به زندگی براساس انعطاف پذیری روانشناختی و سبک های مقابله ای اسلامی در جوانان (سنین 30-18) کم بینا و نابینای

زمینه: پژوهش حاضر با هدف پیش بینی امید به زندگی براساس انعطا فپذیری روانشناختی و سبک های مقابل های اسلامی درجوانان (سنین 30-18) کم بینا و نابینای یزد انجام شد. روش: در این پژوهش، جامعه ی آماری (1200 نفر که آمار رنج سنی در دسترس نبود) در این پژوهش شامل کلیه ی جوانان 30-18سال کم بینا و نابینای استان یزد بودند. نمونه این پژوهش مشتمل بر 270 نفرجوانان نابینا و کم بینا از جامعه مذکور بودند که برای انتخابآنها از روش نمونه گیری تصادفی استفاده شد. بدین ترتیب که در ابتدا فهرستی از نابینایان و کم بینایان استان یزد تهیه و از میان آن هامتناسب با دامنه سنی 30-18 سال انتخاب و مورد آزمون قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامه امید به زندگی میلر، پرسشنامه پذیرش و عمل- نسخه دوم AAQ-II و سبک های مقابل های اسلامی بودند. داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون مورد تحلیل قرار گرفت.

Keywords:

امید به زندگی , انعطاف پذیری روانشناختی , سبک های مقابله ای اسلامی , کم بینا و نابینا