بررسی وضعیت خشکسالی بر اساس شاخص‌های آماری (مطاله موردی اصفهان)

خشکسالی یکی از پدیده های جوی است که سبب بروز خسارات زیادی می شود. خشکسالی یکی از بلایای طبیعی است که با دیگر حوادث طبیعی تفاوت هایی دارد؛ عمده تفاوت ها در تاثیر تدریجی خشکسالی طی یک دوره نسبتا طولانی، عدم امکان تعیین دقیق زمان شروع و خاتمه و وسعت جغرافیایی تاثیر آن است. این پدیده در مناطق خشک و نیمه خشک نمود بیشتری دارد. بخش‌های مرکزی، شرقی و جنوبی ایران با آب و هوای خشک و نیمه خشک از جمله این مناطق به شمار می‌روند، خشکسالی در حالت کلی 3 نوع است: خشکسالی هیدرولوژیکی، خشکسالی کشاورزی و خشکسالی هواشناسی. استفاده از معرف های هواشناسی و به خصوص بارندگی از دیرباز برای پایش خشکسالی مدنظر بوده و روش‌های بسیاری در این خصوص ارائه شده است. در این مقاله خشکسالی هواشناسی اصفهان به صورت سالیانه و فصلی با توجه به آمار بارندگی 55 ساله (1951-2005) ایستگاه اصفهان مورد بررسی قرار گرفت. فراوانی و شدت خشکسالی براساس شش شاخص: آستانه 60 درصد، آستانه 75 درصد، درصدی از نرمال ، استاندارد بارش، کلاسه بندی دامنه بارش و دهک‌ها در مقیاس فصلی و سالیانه مطالعه گردید و مشخص شد که خشکسالی در برخی موارد به صورت فصلی و در برخی موارد به صورت سالیانه رخ داده است.

Keywords:

خشکسالی , خشکسالی فصلی , شاخص‌های آب و هواشناسی خشکسالی