بررسی تطبیقی مبانی محدودیت داوری پذیری اختلافات مربوط به اموال دولتی در حقوق ایران وسایر نظامهای حقوقی
Publish place: first international conference on law and Jurisprudence, Attorney and Social Sciences
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 609
This Paper With 19 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LAWHAMAYESH01_152
تاریخ نمایه سازی: 17 آبان 1396
Abstract:
قرارداددولتی مظهر مشارکت بخش دولتی با بخش خصوصی در موضوعات اقتصادی است. ممکن است طرفین این رابطه در مقام انعقاد، تفسیر یا اجرای قرارداد دچار اختلاف گردند. داوری یکی از راهکارهای حل و فصل اینگونه منازعات است. در کشور ما از یک طرف مقرراتی چون اصل 139 و ماده قانون اساسی 457قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1377 ارجاع دعاوی راجع به اموال عمومی و دولتی به داوری را منع می کند و از طرف دیگر مقرراتی چون شرایط عمومی پیمان و ماده 20 قانون برنامه سوم توسعه یگانه مرجع حل و فصل اختلافات موضوع این مقررات را داوری می داند .از این رو محدودیت هایی در پذیرش داوری در حقوق ما در قراردادهای دولتی وجود دارد البته در بیشتر کشورها ی دنیا محدودیت هایی در پذیرش شرط داوری در قراردادهای دولتی وجود دارد.
Keywords:
Authors
مه زاده میلاجردی
کارشناس ارشد حقوق خصوصی،مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد نطنز
سمیه ضیایی
کارشناس ارشد حقوق خصوصی
عادله عاملی
کارشناس ارشد حقوق تجارت بین الملل