مقایسه رضایت زناشویی و تاب آوری زنان شاغل و خانه دار شهرستان ایوان

هدف پژوهش حاضر مقایسه رضایت زناشویی و تاب آوری خانواده های زنان شاغل و خانه دار شهرستان ایوان در سال 95-1394 است. روش این پژوهش کاربردی و شیوه اجرای آن علی مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه زنان شاغل و خانه دار شهرستان ایوان که حدودا 1400 نفر هستند تشکیل داده است. از این جمعیت 200 نفر از زنان ( 100 نفر شاغل و 100 نفر خانه دار ) و به روش نمونه گیری تصادفی ساده و با مراجعه به مدارس و با حضور در انجمن اولیاء و مربیان از میان مادران شاغل و خانه دار دانش آموزان مدارس شهرستان ایوان انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، شامل پرسشنامه رضایت زناشویی اینریچ ( 1989 ) و پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون (CD-RISC)، (2003) بود و داده های به دست آمده با استفاده از آزمون t دو گروه مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر ضمن آنکه توانست تا حدی به سوالات تحقیق پاسخ دهد، نشان داد که میانگین رضایت زناشویی و تاب آوری در زنان خانه دار بیشتر از زنان شاغل می باشد. بنابراین با توجه به نتایج پژوهش حاضر می توان با فراهم کردن زمینه هایی جهت بالا بردن سطح آگاهی زنان شاغل برای برنامه ریزی و مدیریت درست زمان در امور خانه داری و همسرداری و همچنین کسب مهارت های زندگی لازم دراین زمینه، سلامت و کیفیت زندگی زنان شاغل را به عنوان نیمی از افراد جامعه افزایش داد.

Keywords:

رضایت زناشویی , تاب آوری , زنان شاغل و خانه دار