اثربخشی آموزش شادکامی گروهی بر راهبردهای مقابله ای و پیشگیری از عود افراد معتاد

زمینه و هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش شادکامی گروهی بر بهبود مهارت های مقابله ای و پیشگیری از عود در افراد معتاد انجام شده است. روش پژوهش: این پژوهش، در یک پژوهش شبه آزمایشی 30 نفر از معتادانی که در مرکز خود معرف بهزیستی شیراز دوره سم زدایی را با موفقیت به پایان رسانده بودند، در دو گروه آزمایش ( 15 نفر) و گواه ( 15 نفر) بررسی شدند. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 90 دقیقه ای تحت آموزش شادکامی گروهی قرار گرفتند و گروه گواه درمان خاصی دریافت نکردند. همه شرکت کنندگان در پژوهش، در آغاز پژوهش و یک ماه پس از پایان درمان، پرسشنامه راهبردهای مقابله ای کارور را تکمیل کردند و از نظر مورفین ادرار مورد سنجش قرار گرفتند. برای تحلیل داده ها روش های آمار توصیفی و تحلیل کواریانس به کار برده شد. یافته ها: نتایج تجزیه و تحلیل داده ها معنی دار بودن تفاوت دو گروه از لحاظ میزان عود بود (P> 0/05). همچنین آزمون تحلیل کواریانس بین دو گروه از نظر میزان بهره گیری از راهبردهای مقابله ای در مرحله پس آزمون تفاوت معنی دار نشان داد (P> 0/05). نتیجه گیری: می توان گفت آموزش گروهی شادکامی در بهبود سبک های مقابله ای و پیشگیری از عود افراد معتاد موثر است.

Keywords:

آموزش شادکامی , مهارت های مقابله ای , پیش گیری از عود , اعتیاد