برآورد میزان رواناب خروجی از واحدهای هیدرولوژیک با استفاده از داده های هواشناسی و کاربری اراضی و انتخاب مناسب ترین روش جهت آبدهی واحدها ( مطالعه موردی حوزه چلواندیکا)

در برآورد پارامترهای هیدرولوژیکی در هر حوزه آبریز چنانچه ایستگاه هیدرومتری وجود داشته باشد از داده های ثبت شده در آن استفاده می گردد، در غیر این صورت از ایستگاه مبنای دیگری اسفاده می شود. ایستگاه آبسنجی در این موارد به عنوان مبنای محاسبات انتخاب می گردد و در این خصوص و جهت محاسبه رواناب حوزه آبخیز چلو اندیکا به مساحت حدود 16 هزار هکتار که از حوزه های آبریز سد شهید عباسپور (کارون) محسوب می گردد، با مقایسه روش های تجربی مختلف شامل رابطه جاستین، ایکار، رابطه رواناب، روش تورک، کوتاین، لیسی، روش لاتگبین اصلاح شده و روش scs به عنوان مدلی برای تخمین آبدهی محدوده مورد تحقیق مشاهده گردید که روش جاستین و scs به عنوان حد بالای برآوردی و روش تورک و لانگبین اصلاح شده به عنوان حد پایینی برآورد آبدهی نتایج نهایی را ارایه می دهند.

Keywords:

حوزه آبریز , حوزه آبخیز , هیدرومتری , رواناب , آبدهی