بررسی رابطه هوش هیجانی، یادگیری خودتنظیمی و ساختار هدف کلاس با پیشرفت تحصیلی

پژوهش حاضر با هدف، بررسی رابطه هوش هیجانی، یادگیری خود تنظیمی و ساختار هدف کلاس با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه سوم تجربی شهرستان زاهدان انجام گرفته است. بدین منظور 165 دانش آموز پایه سوم تجربی به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی در دو گروه، آزمایش و کنترل قرار گرفتند. سپس از بین دانش آموزان گروه نمونه، روش ساختار هدف کلاس بر روی نیمی از دانش آموزان اجرا شد و دانش آموزان پرسش نامه های مربوط به خود تنظیمی و ساختار هدف کلاس را پرکردند. بدین ترتیب سرانجام، داده های جمع آوری شده با تحلیل واریانس چند متغیری مانوا (MANOVA) مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد دانش آموزانی که آموزش به شیوه ساختار هدف تبحری را دریافت کرده اند؛ پیشرفت تحصیلی و سطح یادگیری بالاتری دارند. نتایج تحلیل واریانس چند متغیری نشان داد که میانگین نمرات ساختار هدف تبحری کلاس (F=76/09)، ساختار عملکرد گرا (F=92/04)، ساختار عملکرد گریز (F=15/26) و یادگیری خودتنظیمی (F=82/76) به طور معنی داری دانش آموزانی که کلاس های درس با روش ساختار هدف تبحری را تجربه کرده اند نسبت به دانش آموزان دیگر از سطح یادگیری با کیفیت بهتری برخوردارند.

Keywords:

هوش هیجانی , یادگیری خود تنظیمی , ساختار هدف کلاس , پیشرفت تحصیلی