ارزیابی وضعیت صادرات گاز طبیعی ایران با رویکرد امنیت تقاضای انرژی

ایران پس از روسیه دومین کشور از لحاظ ذخایر گاز طبیعی در جهان است. 17 درصد ذخایر گاز جهان و بیش از 33 درصد ذخایر گاز کشورهای اوپک متعلق به ایران است. ایران همچنین بین 5 کشور عمده تولیدکننده گاز طبیعی قرار دارد. با توجه به ذخایر فراوان گاز طبیعی در ایران و نرخ اکتشاف بالای منابع جدید و نیز رشد روزافزون نیاز به سوخت های فسیلی در بازارهای به شدت وابسته به واردات گاز مانند چین، هند، اتحادیه اروپا و ترکیه که همگی از جمله بازارهای بالقوه برای صادرات گاز ایران محسوب می شوند؛ چشم انداز مناسبی برای صادرات گاز طبیعی ایران در سال های آتی و رشد درآمدهای حاصل از آن وجود دارد. اما در سال های اخیر به دلیل موقعیت ژیوپلیتیکی خاص و قرار گرفتن در مجاورت دو منبع بسیار مهم و استراتژیک تامین گاز طبیعی و نفت خام یعنی خلیج فارس و دریای خزر از یک سو و بروز حوادث تروریستی و نا آرامی های منطقه خاورمیانه، آسیای مرکزی و قفقاز از سویی دیگر، مسیله تامین امنیت تقاضای انرژی و در نتیجه افزایش صادرات آن از ایران بسیار اهمیت یافته است. در این پژوهش پس از بررسی وضعیت ایران از لحاظ تولید، ذخایر و بازارهای صادرات گاز طبیعی، هفت شاخص کمی برای ارزیابی وضیعت صادرات گاز ایران توسعه داده می شود. سیاست گذاران و تصمیم گیرندگان حوزه اقتصاد انرژی کشور می توانند با توجه به شاخص های معرفی شده در این پژوهش و با جمع آوری داده های مورد نیاز هر شاخص، شرایط هر یک از بازارهای فعلی و بالقوه صادرات گاز ایران را در حال حاضر یا در سال های آتی تحت سناریوهای مختلف تحلیل کرده و با اتخاذ سیاست های مناسب، امنیت تقاضای صادرات انرژی ایران خصوصا گاز را ارتقا دهند.

Keywords:

امنیت تقاضای انرژی , گاز طبیعی , ایران , شاخص های کمی