نقش مولفه های سلامت خانواده اصلی و ابعاد تمایزیافتگی خود درپیش بینی رغبت به ازدواج در دانشجویان

این پژوهش با هدف پیشبینی رغبت به ازدواج بر اساس مولفههای خانواده اصلی و تمایزیافتگی خود انجام شد. پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه فنی و حرفهای شهید بهشتی کرج در سال تحصیلی 94-1393 بود. نمونه مورد بررسی 266 نفر از دانشجویان پسر بودند که با روش نمونهگیری تصادفی خوشهای شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه رغبتسنج ازدواج حیدری، مظاهری وپوراعتماد(1382 ،(مقیاس سلامت خانواده اصلی (BFI ،(اسکورون (2000 (و پرسشنامه تمایزیافتگی خود(DSI(هاوستات و همکاران (1992 (بود. برای تجزیه و تحلیل دادهها از ضریب همبستگی پیرسون ورگرسیون چندمتغیری به شیوه گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد که استقلال در یک گام توانست به ترتیب 130/0 ،027/0 ،017/0 و 122/0 درصد از واریانسهای بازخورد نسبت به ازدواج، آمادگی نسبت به ازدواج، موانع ازدواج و نمره کل رغبت به ازدواج را تبیین کند. همچنین همآمیختگی با دیگران در یک گام 022/0 درصد واریانس بازخورد نسبت به ازدواج، جایگاه من در یک گام 046/0 درصد واریانس مربوط نگرش نسبت به ازدواج، گریز عاطفی و هم آمیختگی با دیگران در دو گام 033/0 درصد واریانس آمادگی به ازدواج، گریز عاطفی در یک گام 140/0 درصد واریانس موانع ازدواج و جایگاه من نیز در یک گام توانستند 023/0درصد واریانس نمره کل رغبت به ازدواج را تبیین کنند. با توجه به یافتههای پژوهش، مولفههای سلامت خانواده اصلی و تمایزیافتگی خود با ابعاد رغبت به ازدواج در دانشجویان رابطه داشته و بطور معناداری آن را پیشبینی میکنند. لذا توجه به نتایج حاصل و کاربست آنها در برنامههای آموزش پیش از ازدواج و مداخلههای رشدی و درمانی میتواند حایز اهمیت باشد.

Keywords:

رغبت به ازدواج , تمایزیافتگی خود , سلامت خانواده , دانشجویان