عوامل استرسزای آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان مامایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کازرون

ارزشیابی برنامه آموزشی، تعیین عوامل مخل آن و تعدیل آنها برای تسهیل یادگیری از اصول اخلاقی آموزش است. تنش آموزش بالینی یکی از این عوامل مخل است. لذا، بررسی فوق باهدف تعیین عوامل استرس زای آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان مامایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کازرون انجام گرفت. روش ها این مطالعه، یک مطالعه توصیفی - مقطعی است که جامعه پژوهش آن دانشجویان واجد شرایط امتحان جامع در سه سال متوالی بودند. تمام دانشجویان شرکت کننده در جلسه آزمون جامع تیوری هر سال که به پرسشنامه پاسخ کامل دادند ( 190 نفر) نمونه پژوهش را تشکیل دادند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته؛ شامل دو بخشمتغیرهای فردی و 36 سوال پیرامون عوامل استرس زای آموزش بالینی در 6 حیطه بر اساس مقیاس پنج رتبه ای لیکرت بود. داده ها با نرم افزار SPSS20 و به صورت توزیع فراوانی، میانگین و انحراف معیار و آزمون همبستگی تجزیه و تحلیل شد یافته ها میانگین نمره تنش بالینی دانشجویان 2.82±0.62 از 5 بود. حیطهی محیط آموزشی 3.66±0.78 استرس زاترین حیطه و عدم همکاری کارکنان با دانشجو و تفاوت در دستورات مراقبتی 4.1±1.26 استرسزاترین فاکتور آموزش بالینی از نظر دانشجویان مامایی بود. حیطه ی ارتباطات بین فردی با سه حیطه ی احساس های ناخوشایند، برنامه ریزی آموزشی و تجارب تحقیرآمیز همبستگی مثبت نشان داد.نتیجه گیر : ی توجه به مجموع پرتنش ترین فاکتورهای آموزش بالینی نشان میدهد که در بطن همگی آنها مشکل فقدان حمایت مربی نهفته است. چون مربی در زمان خاص حضور ندارد، کارکنان اوامر خود را به دانشجو ارایه میدهد. چون میخواهیم فرصت آموزشی را از دست ندهیم، حجم کاری دانشجو افزایشیافته و دانشجو مجبور به انجام برخی اقدامات بدون نظارت کامل است که ترس از اشتباه و ترس از سرزنش را به دنبال خواهد داشت و مجموع این عوامل به علاوه تذکرات مربی، احساس ارتباط نامناسب بین مربی و دانشجو را ایجاد میکند

Keywords:

تنش , آموزش بالینی , دانشجویان مامایی