یکپارچگی اقتصادی در کشورهای حوزه خلیج فارس استفاده از یک روش اقتصاد سنجی فضایی

براساس تیوری یکپارچگی اقتصادی درمیان کشورهایی که ازمنافع اقتصادی وپیوندهای سیاسی مشترک برخوردارهستندمیتواند به تخصیص مجددمنابع افزایش تولید تجارت و رفاه آنها بیانجامد باتوجه به این مسیله کشورهای حوزه خلیج فارس میتوانند با گسترش روابط اقتصادی میان خود منافع حاصل ازیکپارچگی اقتصادی را به دست آورند این مقاله می کوشد تاتاثیرتشکیل یکپارچگی اقتصادی درکشورهای این حوزه را برجریانهای تجاری بین المللی آنها بررسی کند به این منظور بااستفاده ازمدل جاذبه به تعیین عوامل موثربرپتانسیل تجاری پرداخته میشود استفاده ازروش اقتصادسنجی فضای دراین زمینه میتواند مفید باشد کشورهای این حوزه دارای مرز مشترک هستند و بنابراین وابستگی فضایی بین آنها برسطح جریانهای تجاری آنها اثرگذار است این مقاله تلاش می کند علاوه براهداف اصلی به این سوال پاسخ دهدکه عامل مجاورت تاچه حد جریانهای تجاری کشورهای حوزه خلیج فارس را تحت تاثیرقرارمیدهدنتایج حاصل ازتخمین مدل نشان میدهد که فرضیه وجود وابستگی فضایی درمدل تاییدمیگردد همچنین ضریب متغیرمجازی یکپارچگی گویای این واقعیت است که حجم تجارت بین کشورهای حوزه خلیج فارس کمتر ازآن است که متغیرهای جاذبه مدل پیش بینی می کنند و برای افزایش آن باید کشورهای موردنظر درقالب قراردادهای همکاری به حذف موانع تجاری بین خود اقدام کرده و ازپتانسیلهاومزیت های موجود یکدیگر استفاده کنند

Keywords:

یکپارگی اقتصادی , مدل جاذبه , کشورهای حوزه خلیج فارس , ماتریس مجاورت , وابستگی فضایی , تاخیر فضایی , ناهمسانی فضایی