نقد ترجمھ استاد فولادوند

ترجمھ قرآن از دیر باز معرکھ آراى فقھاى اسلام بویژه فقیھان اھل سنت بوده است. این بحث براى نخستین بار از مسالھ جواز قرایت حمد و سوره بھ زبان ھاى غیر عربى آغاز شد. 1 در قرون معاصر نیز بھ سبب ضرورت تبلیغ دین، مسالھ ترجمھ قرآن و لزوم آن را شیخ مصطفى مراغى مطرح نمود کھ با مخالفت شدید برخى علماى الازھر مصر مواجھ شد و اینان پس از جلسات و شوراھاى مکرر، راى بھ جواز ترجمھ قرآن دادند و حتى ترجمھ تفسیرى قرآن را نیز پذیرفتند. 2 در ھر حال ترجمھ قرآن کریم براى درک و فھم معانى لغوى آیات و براى کسانى کھ آشنایى با زبان عربى ندارند یا چندان بر آن مسلط نیستند، امرى سودمند و انگیزه اى خاص براى خواندن قرآن و تدب ر در عمق معانى و جنبھ ھاى عملى آیات شریفھ آن است. ام ا یادکرد این نکتھ مھم ضرورى بھ نظر مى رسد کھ مترجم قرآن باید در برخورد با قرآن و ترجمھ آن بر زبان مبدا و مقصد مسلط بوده و نکات و دقایق آنھا را کاملا بداند و با آگاھى صحیح از فن وجوه و نظایر قرآنى، بھترین واژه ھا و ترکیب ھا را براى رساندن معانى کلمات برگزیند و از کاربرد لغات نامانوس و دشوار بپرھیزد، ھمچنین اصول فصاحت و بلاغت را در نظر گرفتھ و توان و استعداد نویسندگى داشتھ باشد 3 و در ضمن با مراجعھ بھ منابع ارزشمند و رعایت نظم و آگاھى از پیوستگى آیات از اطالھ کلام خوددارى کند. حقیقت سخن این کھ، مترجم باید مانوس اصلى و ھمیشگى خود را قرآن دانستھ و با رعایت امانت در ترجمھ کلام خداوند، نھایت کوشش خود را بھ کار گیرد و در این تلاش پیگیر اصل تقوى و پاکدلى را پاس بدارد؛ زیرا درک و دریافت عالمانھ و عارفانھ حقایق و دقایق والاى قرآنى جز در دسترس پاکدلان و پاک اندیشان اھل توحید نیست. 4 ترجمھ قرآن استاد فولادوند از شیوایى، سادگى، استوارى و نیز صحت و دقت فراوان برخوردار است و متضم ن نثر فارسى امروزى و بدون سبک و پیچیدگى است و از ھمھ اساسى تر اینکھ قابل فھم و درک مى باشد.