قرایت جمعی از منظر روایات و فقیهان فریقین

دستورها و توصیه های فراوانی در قرآن و روایات مبنی بر قرایت قرآن، به ویژه با صدای بلند و زیبا رسیده است و با استناد به همین پشتوانه، در سبک زندگی اسلامی، قرایت یا ترتیل فردی، پدیده رایج و شایع است . اما در برخی از کشورهای اسلامی، قرایتی با عنوان قرایت جمعی قرایه الجماعه، قرایه الجماعیه نیز انجام می گیرد. مساله اصلی این است که آیا چنین سبکی از قرایت قرآن، بدعت است یا مباح و یا استحباب دارد در این نوشتار نخست معانی گوناگون قرایت گروهی و محل اصلی نزاع توضیح داده شده است. سپس دو دیدگاه متقابل فقیهان مالکی که قایل به جوازند و فقیهان سلفی که آن را بدعت و حرام می دانند، مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. در این راستا ضمن نقد دلایل مدعیان بدعت بودن قرایت جمعی، از نظریه جواز دفاع شده است، گرچه برخی به خاطر فواید مترتب بر قرایت جمعی، قایل به استحباب آن شده اند