قاعده ترجمه لغات مشترک فارسی و عربی و بررسی آن در ترجمه های معاصر قرآن کریم

اهمیت ویژه ترجمه قرآن کریم، این حوزه را همچنان نیازمند پژوهشهای جدی نشان میدهد. در این پژوهش با درک یکی از عرصههای بسیار مهم ترجمه کلام الهی، برآنیم تا در مسیر ارتقای سطح روشمندی این حوزه، گامی کارساز برداریم. ترجمه لغات مشترک فارسی و عربی که ذیل مبحث ساختار لغوی قرآن کریم قرار دارد، همچون سایر مباحث ترجمه، علاوه بر توجه شایسته تر، نیازمند قاعده مندی است تا اهداف ترجمه را بیش از پیش، دستیاب کند.با توجه به اینکه واژگان مشترک فارسی و عربی سه گونهاند (دسته ای برخوردار از وحدت معنایی، دسته دیگر دارای اختلاف معنایی و دسته سوم دربردارنده وجوه معنایی)، این نوشتار واژگان مشترکی را برخواهد رسید که دارای اختلاف معنایی هستند. سیما، شاعر، طوفان، مثقال و مداد نمونه واژگان مورد تحلیل است. نگارنده پس از بررسی معنای لغوی و استعمال قرآنی واژگان، با استفاده از روش توصیفی تحلیلی، به آسیب شناسی ترجمههای فارسی منتخب قرآن کریم درخصوص واژگان پنجگانه پرداخته است. گزارش خطای 40 تا 50 درصدی ترجمههای قرآن موجود، به جهت غفلت از قاعده فهم واژگان مشترک فارسی عربی، رهاورد نوشتار حاضر است.