سیمای حضرت علی در اشعار ناصرخسرو

ادبیات پربار فارسی دری از آغاز پیدایش تحت تاثیر شدید معارف نیرومند اسلامی قرار داشت و به خصوص آثار ادبیایرانی برتر، با بهرهمندی از این معارف فراگیر و غنی توانست جایگاهی محکم را در فرهنگ ایران و جهان از خود نماید.دوستداری اهل بیت پیامبر (ص) و عشق به آنان، برای ایرانیان ماجرایی به بلندی روزگاران است .عشقی است که تا قیامقیامت رنگ خاموشی نخواهد دید و هرجا بهانه ای و مجالی برای عرضه بیابد، با تمام قامت خویش جلوه گری می کند.بررسی جایگاه اهل بیت (ص) در ذهن و زبان شاعران و نویسندگان ادبپرور ایران بی تردید از موضوع های مهم و اثرگذاردر مجموع پژوهش های ادبیات فارسی میتواند محسوب گردد.از میان حکیمان و شاعران توانای ایران زمین ناصرخسرو قبادیانی اندیشمند توانای دوره های نخستین ادب پارسی که ازاستوانه های نیرومند عرصه ی مدح اهل بیت (ص) به حساب میآید و در دیوان وی، از خاندان پیامبر و اهل بیت (علیهم-السلام) به عنوان اسوه های حقیقی عرفان همواره یاد شده است.پژوهش حاضر تحقیقی است پیرامون بررسی سیمای حضرت امام علی (ع) در دیوان ناصرخسرو قبادیانی. ما در اینپژوهش برآنیم که جایگاه خاص این شخصیت پاک و معصوم را در آثار ناصرخسرو تبیین نماییم و بازتاب اندیشه ها وخصایص امام علی (ع) را در آثار ناصرخسرو بررسی کنیم.

Keywords:

ناصرخسرو , مدح و منقبت , امام علی (ع) , اهل بیت