اثربخشی امید درمانی بر سرسختی روان شناختی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

هدف و روش: هدف پژوهش تعیین میزان اثربخشی امید درمانی بر سرسختی روانشناختی بیماران مبتلابه دیابت نوع دو بود. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی براساس طرح پیش آزمون_ پس آزمون با گروه آزمایش و گواه بود. حجم نمونه براساس روش نمونه گیری در دسترس بود. تعداد 30 نفر به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه 15 نفره قرار گرفتند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه سرسختی روانشناختی اهواز ( نجاریان و همکاران، 1377 ) استفاده شد. برای تجزیه تحلیل داده ها از آمار توصیفی ( میانگین، انحراف معیار و فراوانی ) و آمار استنباطی ( تحلیل کوواریانس ) در سطح معناداری 05 / 0 استفاده شد. یافته ها و نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد که مداخله امید درمانی با سطح معنی داری ( 001 / 0 ) موجب افزایش سرسختی روانشناختی در گروه آزمایش گردید. درنتیجه این یافته پیشنهاد می شود که برای بیماران دیابتی کلاس های آموزشی رایگان امید درمانی برگزار شود تا بدین ترتیب سلامت روان و سرسختی روانشناختی آنان بهبود یابد و آسیب های روحی- روانی ناشی از بیماری در آنان کاسته شود.

Keywords:

امید درمانی , سرسختی روانشناختی , دیابت نوع دو