اثربخشی آموزش برنامه بازتوانی قلبی مبتنی برالگوی مراقبت پیگیر بر توانمندی و شاخص های قلبی عروقی بیماران مبتلا به بیماری ایسکمیک قلب

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 475

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

MSEMSMED12_022

تاریخ نمایه سازی: 22 دی 1396

Abstract:

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت آموزش برنامه های بازتوانی قلبی مبتنی بر الگوی مراقبت پیگیر و از طرف دیگر عدم استفاده این برنامه بعد از ترخیص در بیماران ایسکمیک قلب در ایران، این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی آموزش برنامه بازتوانی قلبی مبتنی بر الگوی مراقبت پیگیر بر توانمند شدن و شاخص های قلبی عروقی بیماران مبتلا به بیماری ایسکمیک قلب (انفارکتوس میوکارد، آنژین ناپایدار)انجام شد .مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک کارآزمایی بالینی است که جامعه پژوهش بیماران مبتلا به اختلال ایسکمیک قلب بوده که در بخش قلب بیمارستان واسعی شهر سبزوار بستری بوده و ترخیص گردیده اند. نمونه پژوهش 70 بیمار دچار ایسکمیک قلب بستری در بخش های قلب و سی سی یو بودند که به روش آسان در دسترس انتخاب و با تخصیص تصادفی در دو گروه کنترل و مداخله قرار گرفتند.سپس برنامه آموزش بازتوانی قلبی مبتنی بر الگوی مراقبت پیگیر در طول سه ماه طی شش جلسه 60-90دقیقه ای در گروه مورد انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه ای سه قسمتی بود که قسمت اول مشخصات دموگرافیک، قسمت دوم پرسشنامه توانمندی و قسمت سوم چک لیست ثبت متغیرهای همودینامیک قبل و بعد از اجرای برنامه بازتوانی مبتنی بر مراقبت پیگیر شامل اندازه گیری و ثبت فشارخون سیستولیک و دیاستولیک، تعداد ضربان نبض بود که اندازه گیری و توسط دستیار پژوهشگر ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 با آزمون تی مستقل، تی زوجی، کای اسکویر و در سطح معنی داری کمتر از 05/0 انجام شد.یافته‎ها: یافته های پژوهش نشان داد دو گروه از نظر متغیرهای جمعیت شناختی و بالینی با هم تفاوت نداشتند و همگن بودند (05/0الگوی مراقبت پیگیر بر توانمندی بیماران در حیطه های محور کنترل، سنجش، توانمندی کل تاثیر معناداری دارد (05/0p<). در حیطه حساسیت درک شده تاثیر معناداری ندارد(05/0توانمندی و شاخص های قلبی عروقی بیماران مبتلا به اختلال ایسکمیک قلب تاثیر دارد. با توجه به نتایج به پرستاران توصیه می شود در خصوص آموزش برنامه بازتوانی قلبی مبتنی برالگوی مراقبت پیگیر که می تواند در افزایش توانمند شدن بیماران موثر باشد، آموزش های لازم را ببینند تا بتوانند با استفاده از این تکنیک ها به بیماران خود کمک کنند.

Authors

محمد مجلی

دانشیار، گروه پرستاری داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران

مریم خسروجردی

دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری داخلی جراحی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران

علی محمدپور

استادیار، گروه پرستاری داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران