روش جایگزینی بهینه دو متغیره سیتمهای قابل تعمیر

امروزه به منظور کاهش هزینه های عملکرد سیستمها که شامل هزینه هایی چون هزینه تعمیر و هزینه جایگزینی کامل سیستم می باشد راهکارهای مختلفی معرفی شده است . از جمله این راهکارها ، روشهای جایگزینی دو متغیره (N,T) و Nاست، که درآن T به مدت زمان عملکردسیستم و n به تعداد از کارافتادگیهای آن اشاره دارد. بر اساس این دوروش، جایگزینی کامل سیستم (تجدید) بر اساس مدت زمان عملکرد سیستم (T) و تعداد از کارافتادگیهای آن (N) می باشد. بدین ترتیب که در روش جایگزینی دو متغیره (N,T) تجدید زمانی صورت می گیرد که طول عمر سیستم به T واحد زمان یا تعداد از کارافتادگیهای آن به N رسیده باشد، در صورتیکه در روش جایگزینی N جایگزینی کامل سیستم تنها بر اساس تعداد از کارافتادگیهای سیستم می باشد. در این مقاله، سیستم مورد مطالعه سیستمی تک واحدی، قابل تعمیر و با یک تعمیر کننده سیستم تحت روش جایگزینی (N,T) می باشد به طوری که به دنبال از کارافتادگی آن سیستمی نو جایگزین سیستم از کار افتاده نخواهدشد. هدف از این مقاله به دست آوردن هزینه متوسط طول مدت اجرا در واحد زمان وتعیین روش جایگزینی بهینه (N,T) به روشهای تحلیلی یا عددی و درنهایت مینیمم کردن هزینه متوسط طول مدت اجرا درواحد زمان می باشد. در پایان به مقایسه دو روش جایگزینی N و (N,T) و اثبات بهینه بودن روش جایگزینی دو متغیره (N,T) نسبت به روش جایگزینی N می پردازیم.