اثر الیاف بازالت و پلی پروپیلن بر خواص مکانیکی بتن های پر مقاومت تحت حرارت های بالا

صنعت بتن طی سالهای اخیر رشد و پیشرفت چشمگیری را تجربه کرده است بهطوری که منجر به تولید و توسعه بتنهایی با کیفیت و کاربری بالا مانند بتن با عملکرد بالا (HPC) و بتنهای پر مقاومت (HSC) شده است. از طرفی با توجه به ضعف بتن در کشش یا کرنش، استفاده از انواع میلگردها یا الیاف مختلف میتواند تا حدی آن را جبران کند. بکار گیری انواع الیاف علاوه بر افزایش شکل پذیری، چقرمگی و کرنش نهایی، نقش عمده در کاهش ترکهای انقباضی و حرارتی دارد که بررسی آنها از اهداف این تحقیق میباشد. لذا در این پژوهش اثر الیاف بازالت به میزان 0/1 و الیاف پلی پروپیلن به میزان 0/1 درصد حجمی، بر مقاومت مکانیکی مخلوطهای بتنی پر مقاومت تحت دماهای محیط ( (20 و 200، 300، 400 و 600 درجه سانتیگراد ارزیابی شد. نتایج بتن تازه و مقاومت مکانیکی نشان داد که حضور الیاف، اسلامپ مخلوطهای بتنی را کاهش داده و از سویی موجب افزایش مقاومت مکانیکی، چقرمگی و شکل پذیری در دماهای بالا میشود. همچنین در دماهای بالا از افت شدید مقاومت و پدیده پوسته شدگی انفجاری جلوگیری میکند و در کاهش ریز ترکهای حرارتی و حفظ ساختار بتن، نقشی اساسی را ایفا میکند.

Keywords:

الیاف بازالت , الیاف پلی پروپیلن , مقاومت مکانیکی , بتن پر مقاومت , حرارت بالا , پوسته شدگی