اثر عصاره گیاه سرخارگل بر مخمر کاندیدا آلبیکنس بر روی مدل حیوانی

گیاه درمانی دربیماری ها به ویژه بیماری های عفونی درسال های اخیر روند رو به فزونی پیدا کرده است. استفاده ازترکیبات گیاهی برای مقاصد درمانی به عنوان شاخه ای از طب سنتی در ایران بوده است که تا یک سده قبل نقش اصلی را در درمان بیماری ها ایفا می کرده است . عوارض داروهای گیاهی در مقایسه با ترکیبات شیمیایی به طور قابل ملاحظه ای پایین تر است. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر مهارکنندگی گیاه سرخارگل بر روی مخمر کاندیدا آلبیکنس بود . برای بررسی اثربخشی عصاره سرخارگل برعفونت حاصل از کاندیداآلبیکنس درمدل حیوانی، از 28 سرموش درکنار 7موش کنترل استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که حداقل غلظت بازدارندگی عصاره سرخارگل برروی قارچ کاندیداآلیکنس 150 mg/mL بود. موثرترین وبیشترین اثرمهارکنندگی درمدل حیوانی به ترتیب به پمادکلوتریمازول، غلظت 200 و 150 mg/mL از عصاره سرخارگل گزارش شده است.

Keywords:

عصاره سرخارگل , مخمرکاندیدا آلبیکنس , غلظت MIC و MFC