بررسی ارتباط سطوح سه گانه سلامت سازمانی با توانمندسازی روانشناختی کارکنان

یکی از عوامل مهم بقاء و حیات سازمان ها، کیفیت توانمندی نیروی انسانی است که مدیران عصر حاضر را با چالشی تحتعنوان آماده کردن محیط مناسب و سالم برای رشد و پرورش توانایی انسانها روبرو کرده است. هدف پژوهش حاضر بررسیرابطه بین سلامت سازمانی و سطوح سه گانه آن با توانمندسازی روانشناختی در کارکنان می باشد. جامعه آماری پژوهش راکلیه کارکنان سازمان تامین اجتماعی استان گیلان در سال 1394 تشکیل می دهند که تعداد 220 نفر بر اساس جدولمورگان به عنوان نمونه آماری انتخاب گردیدند و از آنها خواسته شد تا پرسشنامه سلامت سازمانی هوی و همکاران و مقیاستوانمندسازی روانشناختی اسپریتزر را تکمیل نمایند. جهت تحلیل داده ها، از شاخص های میانگین، انحراف معیار، ضریبهمبستگی و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که بین سلامت سازمانی و توانمندسازی روانشناختی کارکنانهمبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین در سطح معناداری P> 0/001، سطح اداری با اعتماد و سطح فنی با اعتمادو خودمختاری رابطه مثبت و معناداری دارد و در سطح معناداری P> 0/005، سطح اداری با تاثیرگذاری و خودمختاری رابطهمثبت و معناداری دارد. بنابراین توانمند ساختن کارکنان می تواند سازمانها را در ایجاد محیطی سالم و پویا یاری نماید.

Keywords:

سازمان , سلامت سازمانی , توانمندسازی روانشناختی , کارکنان