نقش بزه دیده دروقوع جرم در قانون آیین دادرسی مصوب سال 1392

بزهدیده یکی از ارکان اصلی جریان کیفری و پدیده ی مجرمانه میباشد و واقعیتی است شایسته توجه که در نظامهای عدالت کیفری کم تر به او بها داده شده است. در وقوع جرم عوامل مختلفی دخیل می باشند ، که یکی از این عوامل نقش بزه دیده در وقوع جرم است که نمی توان از ان چشم پوشی کرد .روش به کار گرفته در این پژوهش روش اسنادی می باشد که سعی شده است در بررسی این تحقیق حداکثر تنوع در منابع و اسناد حفظ گردد با این هدف از کتاب ها و مقالات متعدد و قوانین و مقررات مورد استفاده قرار گرفته اند. قانون آیین دادرسی کیفری مصوب به 1392 نسبت به قوانین شکلی گذشته )آیین دادرسی( حمایت های بیشتری را مدنظر قرار داده است و در قسمتی از آن مجموعه مقررات و قواعدی با توجه به نقش بزه دیده در ارتکاب جرم وضع نموده است که در این نوشتار به بررسی و تشریح آن پرداختیم. نتایج این پژوهش گویای آن هستند. در حقوق کیفری عمومی ایران اوضاع و احوال موثر در ارتکاب جرایم تعزیری و بازدارنده از جمله گفتار یا کردار تحریک آمیز بزه دیده وفق ماده ی 38 ق.م.ا مجازات اسلامی موجب تخفیف مجازات مجرم می شود. حال اگر رفتار یا گفتار تحریک آمیز بزه دیده مصداق یکی از جرایم مصرح در قانون توام با رکن روانی باشد در اینصورت، علاوه بر مسیولیت کیفری بزه کار، بزه دیده نیز دارای مسیولیت کیفری بوده و لازم است به وضعیت عمل جزایی متهم و بزه دیده توامان رسیدگی شود.

Keywords:

بزه دیده , قانون مجازات اسلامی , آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 , وقوع جرم