شناسایی و رتبه بندی عوامل تعیین کننده در فاکتورهای انسانی (ارگونومی) با استفاده از روش AHP (فرایند تحلیل سلسله مراتبی ) جهت افزایش بهره وری و کیفیت (مطالعه موردی: شرکت مینو)

امروزه در تمامی صنایع دنیا ارزش و اهمیت نیروی انسانی بر کسی پوشیده نیست. از آنجا که هدف هر سازمانی رسیدن به بالاترین میزان بهره وری می باشد، می توان با تقلیل فشارهای کاری و کاهش خستگی هایی که در هنگام کارکردن ایجاد می شود، افزایش ایمنی، کاهش تنش، افزایش راحتی کارگران، افزایش رضایت شغلی، تطبیق یا تغییر دستگاه ها با وضع صحیح بدن، حفظ سلامت نیروی انسانی و بطور کلی ارتقاء سطح سلامت نیروی انسانی به این منظور رسید و حصول هر یک از موارد مذکور تنها در سایه علم ارگونومی امکان پذیر می باشد. از آنجایی که در برخی از پست های خط تولید، اپراتور مجبور به حمل بارهای سنگین و یا انجام کارهای تکراری و یکنواخت می باشد و یا در اثر طراحی نامناسب محل کار کارگران دچار سوانح و آسیب های مختلف می شود، توجه به مسیله ارگونومی را ضروری ساخته است. هدف از این تحقیق، ارایه یک طرح نوآورانه برای تقریب یک فضای تصمیم گیری گسسته از طریق کاربرد مدل های بهینه یابی در راستای دستیابی به معیاری قطعی برای مقایسه و تحلیل عملکرد روش های معمول تصمیم گیری چند شاخصه است. روش مورد اشاره که یک رویکرد تلفیقی کمی و کیفی محسوب می شود؛ در یک بررسی موردی و برای رتبه بندی شرکت مینو ایران پیشنهاد و به اجرا گذاشته شده است.

Keywords:

تصمیم گیری چند معیاره , AHP , ارگونومی , بهره وری , کیفیت